Najbardziej odwiedzanymi miejscami są teraz cmentarze. Przychodzimy, aby odwiedzić groby naszych bliskich i przyjaciół, którzy już od nas odeszli. Przynosimy kwiaty i znicze. Pamięcią wracamy do chwil spędzonych z tymi, których nie ma wśród nas. Jest to czas, w którym odżywa skrywany gdzieś głęboko w nas ból po stracie, tęsknota i poczucie pustki. Ks. Jan Twardowski pisał w swoich wierszach: "Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych” i „Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą, zostaną po nich buty i telefon głuchy”. Jak poradzić sobie z trudnym czasem żałoby i jak pomóc osobie, która cierpi z powodu straty – rozmawiamy z Anną Gil- Gumowską psychologiem z Hospicjum dla Dzieci Dolnego Śląska Formuła Dobra i z Centrum Wsparcia w Żałobie we Wrocławiu. 

ks. Jan Twardowski, "Śpieszmy się"

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

zostaną po nich buty i telefon głuchy

tylko to co nieważne jak krowa się wlecze

najważniejsze tak prędkie że nagle się staje

potem cisza normalna więc całkiem nieznośna

jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy

kiedy myślimy o kimś zostając bez niego.

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna

zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście

przychodzi jednocześnie jak patos i humor

jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej

tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu

jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon

żeby widzieć naprawdę zamykają oczy

chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć

kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze

a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą

i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości

czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwsza.