Woda z legnickiej kranówki jest bardzo dobra. Jej jakość jest regularnie sprawdzana. Więc korzystajmy z niej zwłaszcza, że jest dużo tańsza od tej ze sklepu. Z danych statystycznych wynika, że Polak zużywa średnio 150 litrów wody dziennie, z czego tylko 2-3 litry do celów konsumpcyjnych. Rośnie jednak odsetek ludzi pijących wodę prosto z kranu, bo jej jakość jest na bardzo dobrym poziomie, a dodatkowo dzięki temu można zaoszczędzić sporo pieniędzy. Za tysiąc litrów wody z legnickich wodociągów płacimy 11, 43 zł netto (wraz z opłatą za odprowadzenie ścieków), co oznacza, że litr naszej wody kosztuje nieco ponad 1 grosz. Legnicka kranówka zawiera wiele cennych minerałów. Jej jakość nie odbiega od wody butelkowanej. Wszystkie parametry naszej kranówki możemy sprawdzić na stronie Legnickiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji. Zajrzyjmy więc do naszego producenta wody, który rocznie produkuje jej aż sześć miliardów litrów. Spróbujmy to sobie wyobrazić. Mogą to mogą być np. cztery miliardy 1,5-litrowych butelek. Albo 1600 pełnych basenów o wymiarach olimpijskich. Skąd czerpiemy wodę? Oczywiście z Kaczawy. W minionym roku ponad sześć milionów trzysta tysięcy metrów sześciennych. Robi wrażenie? LPWiK może każdego dnia uzdatnić 40 milionów litrów wody. A średnie zapotrzebowanie wynosi trochę mniej, niż połowę tej ilości.  - Przez ubiegłe lata jakość wody płynącej w legnickiej sieci wodociągowej ulegała ciągłej systematycznej poprawie. Dzięki wielu inwestycjom w modernizację procesów uzdatniania w Zakładzie Produkcji Wody, przeprowadzanym również z udziałem środków pochodzących z UE, woda spełnia rygorystyczne wymogi jakie nakładają przepisy prawa polskiego i unijnego w zakresie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Potwierdzają to regularne badania prowadzane przez laboratorium przedsiębiorstwa oraz Państwową Inspekcję Sanitarną – informuje LPWiK. Legnicka „kranówka” spełnia wszystkie wymogi sanitarne i nadaje się do picia prosto z kranu, bez przegotowania. Gotowanie wody powoduje co prawda jej zmiękczenie, ale odbywa się to kosztem utraty cennych minerałów (głównie magnezu i wapnia), które osadzają się w czajniku w postaci tak zwanego kamienia.